Chrystus zmartwychwstał!
Moi drodzy!
Misja, czyli posłannictwo Jezusa, to wielkie zadanie, jakie miał On wypełnić na ziemi. O tym zadaniu możemy mówić na wiele różnych sposobów. Jak jednak odkryć te sposoby, jak poznać misję Pana Jezusa? Po co On w ogóle przyszedł na świat? Co chciał tu osiągnąć? Aby się o tym dowiedzieć, najlepiej zobaczyć, jak to wyjaśnił sam Jezus.
Podam Wam kilka fragmentów Ewangelii a dowiecie się, co było misją Jezusa. Proszę odpowiedzieć na pytania i przesłać na katecheza.sp3rakszawa@gmail.com
Zad. 1
„Tymczasem Jan skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: »Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?«. Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię»” (Mt 11, 2-5). – Co świadczy o Jezusie i potwierdza Jego mesjańskie posłannictwo? – O jakich czynach i cudach mówi Pan Jezus? – Czy zwykły człowiek mógłby czynić takie rzeczy?
Zad. 2
Kiedy Jezus został pojmany i przesłuchiwany przez Piłata, odpowiadając na pytania namiestnika, powiedział mu w obecności tłumów: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18, 37). – Na co Jezus zwrócił uwagę Piłatowi i tłumowi? – Co trzeba zrobić, aby poznać prawdę i żyć w prawdzie? – Jaki jestem, gdy nie słucham słów Jezusa?
Zad. 3
W jednej ze swoich przypowieści Jezus mówił o pasterzu, który miał 100 owiec. Jedna z nich zginęła mu, więc zostawił pozostałe i poszedł jej szukać. Gdy ją wreszcie znalazł, wziął na ręce i szczęśliwy wrócił z nią do domu. Zaprosił nawet przyjaciół i sąsiadów, aby cieszyli się razem z nim ze znalezienia owcy. Jezus zakończył to opowiadanie tak: „Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk 15, 4-7). – Kto jest dobrym pasterzem, o którym mówi opowiadanie? – Jak Bóg odnosi się do człowieka, który się zgubił? – Dlaczego Pan Bóg tak postępuje?
Zad. 4
W Wielki Czwartek, przed swoją męką, Jezus spożył w Wieczerniku Ostatnią Wieczerzę ze swoimi uczniami. Żydowska ceremonia wspólnego posiłku przewidywała wcześniejsze umycie (a czasem i namaszczenie) nóg przez niewolnika. Było to spowodowane tym, iż w tamtych czasach chodziło się boso albo w sandałach. Takiej właśnie służebnej czynności niewolnika podjął się Pan Jezus wobec swoich uczniów: wstał od stołu, przepasał się prześcieradłem i umył im nogi. Gdy to uczynił, zapytał: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem” (J 13, 12-15). – Jaką postawę obrazuje czynność umycia nóg? – Co ten gest mówi nam o Chrystusie? – Czego uczy nas Pan Jezus przez tę czynność?
Z Bogiem!